خصوصیات جغد شاخدار

    در خارج ازدوره جوجه‌آوری پرنده‌ای منزوی است و گاهی جفت‌ها برای مدت طولانی در قلمروی خود با یکدیگرباقی می‌مانند و گاهی زمستان‌هادر دسته‌های کوچک به دور هم جمع می‌شوند. پروازی با با بال‌زدن‌های دامنه‌دار، آرام همراه با بال‌بازروی دارد. در طول روز به طور قائم بین شاخ و برگ انبوه نزدیک به تنه درختان به استراحت می‌پردازد. شب‌ها به شکار می‌پردازد و می تواند تا مکان طعمه را به کمک حس شنوایی فوق‌العاده حساس خود در تاریکی مطلق تشخیص دهد. در دوره جوجه‌آوری برای تامین غذای جوجه‌هایش در طول روز نیز فعالیت می‌کند. جغد شاخ‌دار بیشتر از جوندگان و پرندگان کوچک جثه تغذیه می‌کند.

    از اواخر اسفند با تشکیل قلمرو، جوجه‌آوری در جغد گوش‌دراز آغاز می‌شود. عادت به ساخت آسیانه ندارد و از آشیانه‌های بزرگ و قدیمی دیگر پرنده‌ها به ویژه زاغی و سایر کلاغ‌ها و گاهی نیز از لانه سنجاب استفاده می‌کند. همچنین آشیانه خود را روی زمین بین پوشش گیاهی انبوه یا پای درختان بنا می‌کند. تک همسر است و معمولاً چهار تا پنج و به ندرت بین 3 تا 8 تخم می‌گذارد؛ بین 25 تا 30 روز طول می‌کشد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند.